از دره مخوف یوسف‌آباد و قلعه‌اش چه می‌دانید؟
تاریخ انتشار: ۴ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۲۷۶۴۸
میرزا یوسف آشتیانی، ملقب به مستوفی‌الممالک، چنان که از کتاب‌های تاریخی برمی‌آید، دست‌به‌خیر بوده است. می‌گویند در دوران قحطی در ایران، بخش زیادی از املاک پدری‌اش را فروخت و کارگران زیادی را به‌کار گرفت تا باغ‌هایی برایش بسازند. ساخت باغ‌ها تا پایان قحطی طول کشید و به این ترتیب هم کارگران نانی برای خوردن داشتند و هم تهران صاحب محله‌ای و پردار و درخت به نام یوسف‌آباد شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تپه ندید، دره مخوف یوسف‌آباد
جمشید رحمانی‌پناه، ساکن قدیمی یوسف‌آباد، در آستانه ٧٠سالگی، به قول خودش، قباله‌کهنه این محله پرطرفدار بین پایتخت‌نشینان است. خانواده‌اش از صد سال پیش ساکن اینجاست. تهران قدیم و به‌ویژه یوسف‌آباد را به‌خوبی می‌شناسد، آن هم به‌واسطه علاقه و مطالعات فراوانش در این حوزه. یوسف‌آباد را با تپه‌های فراوان و درختان گیلاس و توتش به یاد دارد، آنجا که می‌گوید بخشی از خاطراتش در این باغ‌ها و بازی‌های کودکی‌اش در این تپه‌ها که گاه ارتفاع‌شان تا ٢٠ متر هم می‌رسیده رقم خورده است.
رحمانی‌پناه همه‌جا با لذت از محله قدیمش یاد می‌کند، حتی زمانی که بخواهد از خانه‌های ٦٠ سال پیش بگوید که گلی بوده با سقف‌هایی از تیرچوبی و حصیر، یا ناامنی و ترسناکی جایی به نام «تپه ندید»، همان خیابان جهان‌آرای امروز خودمان: «یوسف‌آباد یا تپه ماهور، همه‌اش تپه بود و باغ. خیابانی به نام جهان‌آرا اصلا وجود نداشت. دره‌ای بود مخوف، ترسناک و خاکی که به آن تپه ندید می‌گفتند. جنوب این دره هم زندان قزل‌قلعه بود. از سال ١٣٤٤ یوسف‌آباد با رونق ساخت‌وساز شد یوسف‌آبادی که امروز می‌بینید. باغ‌ها یکی‌یکی از بین رفت و خانه و آپارتمان جای آن سبز شد.«
آسیاب ١۵٠ساله و کاروانسرایی که دیگر نیست
قلعه یوسف‌آباد ٤ در داشت و روی هرکدام هم دژبانی که وظیفه‌اش نظارت بر ورود و خروج مردم بود. روزها ساکنان که همه کشاورز بودند از قلعه بیرون می‌رفتند برای کشاورزی و شب‌ها به قلعه برمی‌گشتند. رحمانی‌پناه می‌گوید: «هم قنات داشتیم، هم آسیاب، هم کاروانسرا. مرحوم عجایبی، از خیران محله، یک آسیاب وقف محله کرده بود. فرزندانش آسیاب آبی ١۵٠ساله‌شان را به‌عنوان یک ظرفیت گردشگری هنوز حفظ کرده‌اند. کشاورزان از اراضی طرشت و جاهای دیگر گندم‌های‌شان را برای آسیاب با مال می‌آوردند، شب‌ها در کاروانسرای سراستخر در انتهای یوسف‌آباد اتراق می‌کردند، کارشان که تمام می‌شد صبح به خانه‌های‌شان بر می‌گشتند. آب هم در قنات جاری بود. آب را میراب می‌آورد و آب انبارها را پر می‌کرد. هر کسی در خانه‌اش یک حوض داشت و تلمبه دستی . کسانی که خیلی وضع‌شان بهتر بود پمپ برقی داشتند.»
رحمانی‌پناه می‌گوید: «اصلا چیزی به نام برق وجود نداشت. برق ٢٠-۳۰ خانوار اینجا از بیمارستان ۵٠١ ارتش تامین می‌شد. به این صورت که ساعت ٤ یا ۵ بعد از ظهر که هوا تاریک می‌شد سرباز بیمارستان برق را روشن می‌کرد و چون سیستم تولید برق گازوئیلی بود، یک ساعت بعد که گازوئیل تمام می‌شد، دیگر برق نداشتیم. همه در خانه‌ها چراغ پیریموس و گردسوز داشتند.
رحمانی‌پناه از زمستان‌های پربرف آن سال‌ها هم می‌گوید، زمانی که ٦ سال بیشتر نداشت و ارتفاع برف به بالاتر از قدوقامتش می‌رسید و مردم برای رفت‌وآمد ناچار بودند از میان‌برف تونل باز کنند. خاطره‌ای هم از آن روزها به یاد می‌آورد: «در هر خانه‌ای یک کرسی بود که با زغال گرم می‌شد. من هم بچه بودم و زیر کرسی خوابیده بودم که دچار گازگرفتگی شدم و بیهوش و حال. ماشین هم که نبود؛ مرحوم پدرم هر طور شده مرا به بیمارستان ۵۰۱ رساند و نجات پیدا کردم.»
رحمانی‌پناه می‌گوید: «حالا باید سراغ یوسف‌آباد و درختان بسیار و باغ‌های سرسبزش را از کتاب‌ها گرفت.»
منبع: فرارو
کلیدواژه: محله یوسف آباد تهران رحمانی پناه یوسف آباد باغ ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۲۷۶۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۱۸ درصد جمعیت جامعه عشایری ایلام در شهرستان آبدانان زندگی می‌کنند
محمد رحمانی فرماندار آبدانان در بازدید از مناطق عشایری آبدانان اظهار کرد: عشایر شهرستان آبدانان با دارا بودن ۱۸ درصد جمعیت جامعه عشایری استان در قالب یک هزار و ۵۶۰ خانوار و جمعیت هشت هزار و ۷۰۰ نفری در رتبه اول نسبت به سایر شهرستان استان ایلام قرار دارد.
وی بیان کرد: بیش از ۴۰۰ هزار راس دام سبک از نوع گوسفند و بز شهرستان آبدانان را به قطب دامپروری استان تبدیل کرده است.
رحمانی بیان کرد: در این بازدید مشکلاتی که متوجه جامعه عشایری شهرستان آبدانان در شرایط فعلی است، دسته بندی و تصمیمات لازم برای حل مشکلات در دستور کار قرار خواهد گرفت.
فرماندار آبدانان با اشاره به خدمات دولت سیزدهم به عشایر شهرستان اشاره کرد و بیان کرد: از فروردین ۱۴۰۲ لغایت پایان فروردین ۱۴۰۳ توزیع ماهیانه ۲ هزار کیسه آرد سفید، خرید و توزیع آب شرب سالم رایگان به کی هزذر و ۱۰۰ خانوار کوچرو به ارزش ریالی ۷ میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان، مرمت، نگهداری و بازگشایی راه‌های عشایری شهرستان با ادوات راه سازی به مبلغ یک میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان، توزیع ۳۸۰ هزار لیتر نفت سفید به عشایر کوچرو شهرستان، تخصیص توزیع ۸ میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان تسهیلات تبصره ۱۸ توسعه شغل دامداری بین ۸۴ نفر و.. برای عشایر شهرستان خدمات انجام شده است.
منبع: مهر
باشگاه خبرنگاران جوان ایلام ایلام
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است